De MK 4 is met het oog op de ongevoeligheid voor achterwaarts invallend geluid geoptimaliseerd. Zoals voor de klassieke cardioïde kenmerkend is, bedraagt de demping bij zijdelingse inval onder 90 graden 6 dB, bij inval vanaf de achterkant - afhankelijk van de frequentie en de afstand- tot maximaal 30 dB. Diffuus invallend geluid word met 4,8 dB minder volume gereproduceerd dan frontaal invallend geluid, een waarde die correspondeert met de bundelingswaarde. Hoe groter deze is, des te minder "ruimte" een microfoon overdraagt en des te kleiner is zijn gevoeligheid voor akoestische feedback.
Dankzij zijn richtwerking kan de MK 4 bij gelijke reverb-balance ongeveer 1,7-maal zo ver van de geluidsbron vandaan geplaatst worden als een druk-ontvanger van dezelfde gevoeligheid. Ook in het diffuse geluidsveld, op een grote afstand van de geluidsbron in de ruimte, heeft dit microfoontype - buiten een kleine stijging van 10 kHz - een constante frequentie respons.
Het klankbeeld van de capsule is aanwezig en vrij van verkleuring. Voor spraak- en muziekopnamen is dit microfoontype evengoed geschikt, wat de reden is dat hij in de ORTF-stereomicrofoon wordt gebruik (MSTC 64 Ug, of STCg). Als XY-paar evenals als midden-microfoon in een MS-arrangement levert de capsule even ook uitstekende resultaten.
Dit microfoontype is zeer universeel te gebruiken en wordt daarom zeer vaak gebruikt.