Synesthesie – kleuren in muziek

Onze menselijke hersenen zijn op een rare manier bedraad en soms leidt de geest van een individu de persoon op een vreemd pad van associatie. Synesthesie is een fenomeen waarbij een vorm van stimulatie of cognitieve route tot ervaringen in een andere zintuiglijk of cognitieve route leidt. Zie je kleuren tijdens het bespelen of luisteren naar muziek? Dit betekent dat je een synestheet zou kunnen zijn! Laten we eens dieper ingaan op dit onderwerp…

In een notendop

WebMD’s Angela Nelson schreef het vrij goed uit: “Synesthesie is wanneer je muziek hoort, maar vormen ziet. Of je hoort een woord of een naam en ziet meteen een kleur. Synesthesie is gewoon een mooie naam voor wanneer je een van je zintuigen ervaart via een andere. Bijvoorbeeld, je hoort de naam “Alex” en ziet groen. Of misschien lees je het woord ‘straat’ en proef je citrusvruchten.’ In dit blogartikel kijken we naar synesthesie in de vorm van chromesthesie, van geluid naar kleur.

Kleurrijke clusters en levendige vibrato’s

Er zijn verschillende soorten ervaringen in de hersenen van mensen met chromesthesie. Sommigen zien bijvoorbeeld een oranje cirkel als ze een trompet horen en anderen vinden het geluid van de trompet erg “oranje”. Personen met chromesthesie nemen spontaan, zonder moeite, elk geluid met een kleurensensatie, als hun normale ervaringsgebied. Deze kleurspatten worden veroorzaakt door verschillende auditieve ervaringen zoals muziek, spraak en/of alledaagse geluiden. Voor sommigen is het de toonhoogte en voor anderen het timbre – de vorm van chromesthesie hangt sterk af van het individu. Studies hebben echter gemeld dat synestheten en niet-synestheten hoge tonen associëren met lichtere of helderdere kleuren en lage tonen met donkere kleuren! at moet op de een of andere manier in ons hagedissenbrein zijn verankerd…

Begint als kind, blijft voor het leven

Chromesthesie begint meestal in de kindertijd, wanneer de geest zeer flexibel is, en verandert niet van vorm gedurende het leven van de ervaarder. Er is niet veel begrepen over chromesthesie gedurende de tijd dat het een wetenschappelijk fenomeen was.. De behavioristen van 1920 tot 1940 noemden het slechts “niets meer dan een geleerde associatie”.

Enkele componisten met een synesthetische geest

Franz Liszt was een componist die bekend stond dat hij artiesten vroeg om in verschillende kleuren te spelen. Toen hij zijn orkest vroeg om op een “blauwere” manier te spelen, dachten ze dat hij hen voor de gek hield. Dat was precies hoe Liszt het timbre in het orkest aanvoelde en letterlijk zag.

Leonard Bernstein beschreef zijn chromesthesie als “timbre naar kleur”. Hij ergerde zich eraan als een orkest of een solist het timbre veranderde dat hij verkoos voor het deel van het stuk dat werd uitgevoerd. Hoewel geen van de luisteraars het verschil zou voelen, zou zijn synesthetische geest het altijd weten.

De synesthesie van Amy Beache associeerde elke toets met een bepaalde kleur. Als een artiest de toonsoort veranderde om bij zijn stem te passen, raakte ze van streek omdat het de bedoelde klank, uitbeelding en emotie van het stuk zou veranderen.

Jean Sibelius had synesthetische talenten. Hij kon verschillende kleuren horen: C majeur was rood, F majeur was groen en D majeur was geel. Als kind luisterde de componist naar mensen die bij hem thuis piano speelden en koppelde hij de toonladders en akkoorden aan de veelkleurige strepen van een tapijt op de vloer. Zijn lievelingskleur was lichtgroen, liever iets gelig dan blauwachtig. ‘Het zit ergens tussen D en E,’ legde de componist uit aan zijn secretaresse.

Afsluitende woorden

Synesthesie kan een krachtig hulpmiddel zijn, maar het kan ook de neiging hebben een beetje vervelend te zijn. Net als zijn neefje, de perfecte toonhoogte, ben je gebonden aan een reeks “presets” waar je geest en associaties uit je eigen handen zijn. Toch heeft muziek veel verschillende aspecten die iedereen kan zien als donker of helder, rood of groen, open of gesloten en we associëren muziek en geluiden allemaal op onze eigen manier. Krachtige emoties zijn altijd welkom in onze muzikale geest! We laten je achter met Sibelius’ symfonie nr. 2 of zoals hij het zou noemen, de gele symfonie!

Associeer jij geluiden of harmonieën met kleuren of andere soorten verschijnselen? Laat een reactie achter!

Toon alle blogs door Larry